کد مطلب:9666
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
آيا نگذاشتن ريش گناه است؟ فلسفة گذاشتن و بلند كردن محاسن چيست؟ بر اين مسئله در كتب مختلف نظريات بسياري وجود دارد كه اكثر آن ها با هم تناقض دارد. اصل مطلب كدام است؟
مرداني كه به صورت طبيعي ريش ندارند، عرف جامعه را ناقص مي پندارند. از اين رو از ابوعلي سينا و ديگران نقل شده: كلّما نقص عن خلقته الاصليه فهو نقص؛ هر چه كه از خلقت اصلي كم باشد نقص محسوب مي شود.
عقلا از ريش به محاسن تعبير مي كنند و محاسن يعني زيبايي ها و كمال ها.
از طرفي در تاريخ انبيا و اوليا از آدم تا خاتم جايي نقل نشده كه پيامبر يا امامي ريشش را تراشيده باشد بلكه خلاف آن ثابت است، يعني تمامي آن ها داراي محاسن بوده اند و محاسن خود را مي گذاشتند. رواياتي نيز در مذمّت تراشيدن ريش وارد شده و كسي كه ريشش را بتراشد تشبيه به مجوس شده يا يهود است.[5]
دو نكته:
1- آيا گذاشتن ريش با بهداشت و نظافت صورت منافات ندارد؟
2- مقدار گذاشتن ريش چقدر بايد باشد؟
در جواب اوّل بايد عرض شود كه گذاردن ريش منافاتي با بهداشت ندارد. اگر كسي بهداشت و نظافت را مراعات بنمايد مشكلي پيش نمي آيد. ثانياً مي توان محاسن را كوتاه كرد و لزومي ندارد خيلي بلند باشد، تا به خوبي تميز و نظيف شود.
جواب سؤال دوم: طولاني كردن ريش بيش از اندازه مطلوب نيست. در روايت آمده است كه: پيامبر(ص) مردي را ديد كه محاسنش خيلي بلند شده بود. پيامبر اعتراض كرد و وي محاسنش را كوتاه كرد. وقتي پيامبر او را ديد فرمود: اين چنين خوب است.[6]
[5] وسائل الشيعه، ج 1، ص 423.
[6] همان، ص 421.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.